دیالوگای برتر حامد

دیالوگ های ماندگار از حامد بهداد (قسمت اول : حس پنهان)

عاشق سرعت بودم و نسیم خیلی می ترسید ، چی بهم گفت ، گفت خطرناکه. از توی یه فرعی یه کامیون اومد بیرون و زدم بهش. وای نگاش کردم ، یه خرده نگام کرد فرصت نشد باهاش خداحافظی کنم ، هیچی ، تا این که چشاش بسته شد و بعدش مرد. اون موقع مطمئن بودم که عمدی نبود ، حالا نه ، من باعث مرگش شدم ، کشتمش نامزدم بود عاشقش بودم رفت ، اون قدر این دختر زیبا بود ، اون قدر خوشگل بود که حتی خود خانما نگاهش می کردن. چرا دنبال نفرت و حسادت میگردی دنیات این جوریه ، شده. آدما عاشق همدیگه میشن ، بعدش عشقشون میکشن بچشون میکشن چون میخوان تا ابد اونو کش باشن صاحبش باشن. دنیای ما آدما از حیوونام کثیف تره ، خیلی. تا حالا کسیو دوست داشتی؟ اذیتش نکن ، تا میتونی خوب نگاش کن.   همه ی موجودای زنده بعد از مرگشون فاسد میشن و آدما قبل از مرگشون. یعنی چی؟ مثل پدر من ، پدر من ، پدر من مادرم رو میگرفت زیر مشت و لگد. بعضی از آدما رو باید کشت برای این که دیگران رو فاسد می کنند.   یه آدم آدم خور ، آدمایی که به فکر افتتاحیه یه نمایشگاه پیزوری هستن اما به فکر شرافت و آینده یه دختر نیستن. خوش بر و رویی اما از اونایی هستی که قبل از مردنت جنازت بوی گند میگیره دروغگو.   تو که سر حال تری ، قد و بالای خوبی هم داری ، جسدتم قشنگ تره ، کرما جشن با شکوه تری برات میگیرن. ---------------------------------------------------------------------------------------- دیالوگ های ماندگار از حامد بهداد (قسمت دوم : محاکمه در خیابان) شاهکاری از استاد مسعود کیمیایی : ناچاری مال دروغه ، به خدا تو سینمی تو جونمی ، من کیم؟   دختره همین جا با پسره حرفش شده بود می گفت غیرت و ناموس بازی داره دوباره مد میشه ، ما چی کار کنیم امیر که از این مد نمیفتیم؟ هیچ جای این جای رفاقت ترک بر نداشته ، نه روزش سیاه بوده نه شبش بی غم ، کی واست کج خواستم؟ سخت تر از گفتن مردنه. خیلی سخته نپرسی و بگی خب ، منم اگه رفاقت بلدم باس یه جوری بهت بگم. مگه من جنون دارم که بد تو رو بخوام ، اونو بزار بره دنبال زندگیش ، مال تو نیست. منو نگاه نکن ، سفره عقد جمش کن. ازش دل کندن خب جگر شیر می خواد و دل کفتر. دلش سرخ شده بود اشکش وای نمیستاد. می گفت تو که رفیقشی بهش بگو نره وسط این همه نامردی و گناه ، امیر نرو وسط این همه نامردی و گناه. هر روز خدا تا تموم بشه یه کرور آدم یا می بره بالا یا زمین می زنه ، نه میشه گفت بی خیال نه میشه گفت به قول تو زنبور ، نه میشه گفت بدش تعطیل خوبش باز ، راستش تو عمرم دل این که خبر بد بدم نداشتم اما یه ورش رفیقمه یه ورشم خبر بد.

دیالوگ های ماندگار از حامد بهداد (قسمت سوم : سریال سایه آفتاب)

مرشد ، من پدر ندارم . . . رفیق ندارم . . . پول ندارم . . . جون ندارم . . . خیلی بیچارم . . . . . .

 

رضا : ببینید خانم ... من سیاه پوش شدم به خاطر اون خدا بیامرز ، اون خدا بیامرز قدش خیلی بلند بود . یکی به من گفت لقمه دهن تو نیست ، لقمه دهن عزرائیل شد . که ای کاش ، که ای کاش ... بگذریم ..... سایه آفتاب

نظرات شما عزیزان:

ياسمن

ساعت0:48---22 فروردين 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

حامد هنرپيشه مورد علاقه منه...من با حامد و فيلماش زندگى ميكنم...آرزومه يه بار ببينمش و باهاش حرف بزنم و بگم: چقدر....من عاشقشم .........

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

ادامه مطلب